Makkelijk leesbare thriller
Schemerzone – Hilde Vandermeeren – Uitgeverij Q – 304 blz.
Hilde Vandermeeren (1970) schreef meer dan veertig kinder- en jeugdboeken, waarvan vele werden bekroond met Nederlandse en Vlaamse literaire prijzen. Sinds haar jeugd verslindt ze thrillers en spannende romans. Met haar eerste psychologische thriller, Als alles duister wordt, begon haar carrière als thrillerschrijfster en won ze meteen de Hercule Poirot publieksprijs 2013. Ook werd ze genomineerd voor de Diamanten Kogel 2013. Een van haar korte verhalen is recent verschenen in het bijzonder prestigieuze Ellery Queen Mystery Magazine en genomineerd voor de Derringer Award 2017 voor beste korte verhaal.
Kate werkt als verpleegkundige in een Londense privékliniek. Ze komt erachter dat ze narcolepsie heeft, waardoor ze onverwacht een slaapaanval kan krijgen en last heeft van nachtmerries die niet van de werkelijkheid te onderscheiden zijn. Om haar baan niet te verliezen verzwijgt ze haar aandoening voor haar collega’s. De kliniek waar ze werkt beslaat twee verdiepingen, maar er is nog een derde etage die verbouwd wordt. Bekende personen kunnen die afhuren voor een discrete behandeling buiten de schijnwerpers. De negenjarige dochter van een glamourkoppel komt op die afdeling terecht. Door een voorval in de kliniek krijgt Kate de sensatiepers achter zich aan. Maar niet alleen de sensatiepers – ook iemand anders. Iemand die niet wil dat de waarheid aan het licht komt.
Je kunt merken dat Vandermeeren een jeugdboekenschrijfster is. Hoewel Schemerzone echt als thriller is opgezet, is het een makkelijk leesbaar boek, zonder al te veel poespas. Schemerzone leest als een trein, je hebt het boek zo uit. Het verhaal wordt nooit ingewikkeld of lastig te volgen, het is wat het is.
Het goed is van Vandermeeren om te helpen een onbekende ziekte op de kaart te zetten: narcolepsie. Hoofdpersoon Kate geeft zelf ook meerdere keren aan dat mensen er maar weinig van weten en er weinig begrip voor tonen. Het is dus een onderwerp waarmee de auteur de lezer kan onderwijzen. De momenten waarop de ziekte toeslaat zijn realistisch gekozen. Zodra Kate moe of gestrest is, moet ze echt vechten tegen de slaap, en dat is soms echt vechten tegen de bierkaai. Ik kende zelf de ziekte narcolepsie wel, maar hoe het symptoom kataplexie precies zijn slag slaat, is voor mij ook geen parate kennis. Ook ik heb dus wel het een en ander geleerd van dit boek.
Het plot komt een beetje uit te lucht vallen. Het is me ook niet helemaal duidelijk wat deze dader nu eigen tegen Kate had. Ik was zelf iets dieper ingegaan op de gedachten en gevoelens van de dader, en op de haat die de dader voelt voor Kate. We krijgen af en toe een splinter mee van verhalen en verleden van diegene, maar niet van de psychologie erachter. Ik vind door het gebrek daaraan het plot een beetje dun. Maar het plot zal voor veel lezers sowieso een verrassing zijn, en dat is dan weer een pluspunt.
Al met al is Schemerzone een boek dat lekker wegleest dat, ondanks een anticlimax, goed in elkaar zit en een prima verhaal heeft. Het is een leuk boek voor op een regenachtige zondagochtend. Je hoeft er niet veel moeite voor te doen om even goed te verdwalen in de bijzondere wereld van Kate.
Felice Beekhuis
