Niets is mooier dan een handgeschreven brief

De laatste liefdesbrief -Jojo Moyes – Vertaling Milly Clifford – Fontein – 462 blz.

Jojo Moyes is een wereldwijde bestsellerauteur. Haar boeken Voor jou en Vier plus één gingen miljoenen keren over de toonbank. De laatste liefdesbrief verscheen voor het eerst in 2011. In februari 2015 verscheen de derde druk maar wel de eerste in deze nieuwe uitvoering.

Achterflap:
Wanneer journaliste Ellie door de archieven van de krant snuffelt op zoek naar een goed verhaal, stuit ze op een brief uit 1960, waarin een man aan zijn geliefde vraagt om haar echtgenoot voor hem te verlaten. Het raakt een gevoelige snaar bij Ellie, die zelf verwikkeld is in een relatie met een getrouwde man, en ze gaat op zoek naar het verhaal achter deze brief.
In 1960 wordt Jennifer wakker in een ziekenhuis. Ze heeft een ongeluk gehad en kan zich niets meer herinneren van haar man, haar vrienden, wie ze was. Als ze thuiskomt ontdekt ze een verborgen liefdesbrief en ze begint een zoektocht naar de man voor wie ze alles wilde opofferen..

Het boek is verdeeld in 26 hoofdstukken over drie delen. Het begint met een proloog bij Ellie in 2003, dan is er een stuk dat speelt bij Jennifer in 1960 en 1964 en vervolgens zijn we weer bij Ellie in 2003. Voor elk hoofdstuk begint is er een citaat uit een bestaande liefdesverklaring dan wel uit een brief of uit een email. Voor de brieven in het verhaal en citaten is gekozen voor een ander lettertype, een geschreven letter. Goed gevonden maar ik vond de gekozen lettertype niet echt prettig leesbaar.

Het idee om elk hoofdstuk zo te beginnen vond ik wel origineel en zo merk je ook de verschillen van benadering van mensen in de loop der jaren. Het geeft het tijdsbeeld van de jaren zestig in contrast tot 2003 goed weer. Na het verhaal is er nog een dankwoord van de schrijfster en een voorproefje op de roman vier plus één van de schrijfster.
Voor deze vernieuwde versie is gekozen voor een romantische foto op de kaft. Deze zal meer aanspreken dan de wat oubollige kaft van de eerste editie uit 2011.

Na eerst met veel plezier het boek vier plus één gelezen te hebben van Moyes was ik wel nieuwsgierig naar andere verhalen van haar. Dit verhaal is heel mooi en romantisch maar zo anders dan het andere boek wat ik las.

De stukken die zich afspeelden in 2003 lazen vlot weg, terwijl ik bij het andere gedeelte wat meer moeite had om er in te komen. Ik denk niet echt dat het door de tijdsgeest waarin ze zich bevonden daar mee van doen had, maar er zat niet zoveel snelheid in als in het andere gedeelte. Beide verhalen spelen zich chronologisch af maar en er is duidelijk aangegeven in welk verhaal je zit, maar de overgang van het ene naar het andere vond ik af en toe wat groot. Hierdoor was het verhaal wat zich afspeelde in de jaren zestig wat langdradig. Het laatste deel van het verhaal waarbij Ellie erachter komt wie de brieven geschreven heeft en of ze weer bij elkaar zijn gekomen, maakt het dat alles samenvalt en leest wel weer lekker.

De laatste liefdesbrief vertelt het verhaal van twee onmogelijke liefdes waarvan je niets anders wilt dan weten hoe ze aflopen en dan bemerkt dat je in eerste instantie denkt dat ze heel verschillend zijn, omdat ze in andere tijden afspelen maar tot de conclusie komt dat het een verhaal is van alle tijden.

Conny Schelvis