De Vergankelijkheid – Midas Dekkers
Blijheid om de vergankelijkheid
Midas Dekkers is als bioloog vooral bekend om zijn sympathieke vertellingen over allerhande leuke en minder leuke beestjes. Het is dan ook niet gek dat hij zich met ‘De Vergankelijkheid’ gestort heeft op het beest dat bovenaan de voedselketen staat: de mens.
Vergankelijkheid is niet een onderwerp waar gemakkelijk over gepraat wordt. Niet voor niets zijn er zoveel antirimpel crème reclames, ouder worden moet worden bestreden. Dekkers slaat echter een geheel andere weg in. Zijn nieuwste boek is een lofzang op de vergankelijkheid, op alles wat vergaat en rot.
‘In een ruïne zit meer leven dan in een kasteel. Zoals een muis enkele dagen na zijn dood weer tot leven komt door het gekrioel van maden, is ontbinding verandering en verandering is leven.’ Dekkers beschrijft met academische precisie waarom hij musea niets vindt, hoe je lichaam ontbindt en waarom hij geen kinderen wil. Het boek is verdeeld in verschillende hoofdstukken. Het ene concentreert zich op het verval van gebouwen, in de andere zijn dieren of planten aan de beurt.
De stijl van Dekkers is opmerkelijk luchtig voor de soms zware onderwerpen. Zo krijgt het boek een opgewekte toon en laat het een andere kant van de dingen zien. Door de optimistische houding van Dekkers is er bovendien genoeg plaats voor wat droge humor. ‘Waarom heb ik geen kinderen? Omdat ik wel wijzer ben. (…) Wil je er toch een, dan moet je als man eerst ergens een vrouw vandaan halen. Die moet je bevruchten. Dan volgen negen bange maanden. Je weet nooit zeker wat eruit komt. (…) In het beste geval verschijnt er een blèrende blootbil, die je nachtrust en als je niet oppast de carrière van je vrouw aan flarden rijt.’
‘De Vergankelijkheid’ is kortom een opmerkelijk opgewekt en luchtig boek. Deze opgewekte houding is behoorlijk aanstekelijk. Grote kans dat u de volgende keer ook bewonderend bij elke ruïne blijft staan kijken.
Li-Anne Krol
Boek bestellen!
