Door pijn ontdekte ze het schrijven

Mirjam Hildebrand werd geboren in Haarlem in 1985. Daar woont ze nu weer. In haar studententijd ging ze naar Leiden. Ze studeerde daar Psychologie aan de Universiteit. Sinds 2013 heeft ze door een operatie die haar hevige zenuwpijn gaf, het schrijven ontdekt. Dat was een mooie redding in een tijd dat ze alleen maar kon liggen. Al gauw werd haar eerste kinderboek gepubliceerd en had ze de smaak te pakken. Ze ontwikkelde zich ook verder op het gebied van de psychologie en begon in 2016 haar eigen praktijk. Vooraf aan de boeken schreef ze korte verhalen en deed mee aan wedstrijden. Ze vond het telkens zo leuk om te zien dat haar verhaal werd uitgekozen.

Trots is ze vooral op een bundel waar haar verhaal naast bijdragen van o.a. Kees van Kooten, Charlotte Mutsaers en Susan Smit in staat. De bundel heet Meliefje, meliefje wat wil je nog meer? Ook deed ze mee aan een Crowed writing project op Schrijven Online. Screenshot was in 2014/15 een project van Judith Visser en Johan van den Ende. Op Schrijven Online mocht ze meeschrijven. Ze deed mee vanaf hoofdstuk 8 en kwam op de shortlist (derde). Haar hoofdstuk 9 werd tweede en hoofdstuk 10 eerste en kwam in de thrillernovelle genaamd Screenshot. Het boek werd in juni 2016 gepubliceerd.

Hoe kwam je op het idee om na twee prentenboeken nu een jeugdboek te gaan schrijven? Waarom bijvoorbeeld niet eerst een boek voor kinderen van 9 – 12 jaar?

Toen ik begon met schrijven lag ik aan bed gekluisterd. Door complicaties na een operatie had ik zulke hevige zenuwpijnen dat ik alleen maar kon liggen of staan. En ook dat met veel pijn. Om niet depressief te worden moest ik iets om handen hebben. Iets wat ik nog wel kon doen en waar ik wat voldoening uit kon halen. Dat werd schrijven op een Ipad mini, wat ik zo af en toe een kwartier achtereen kon doen. Daar in die periode is Voorlopers ontstaan. Ik schreef en het was een heerlijk proces om te leren en om af en toe weg te kunnen duiken in die zelf gecreëerde wereld. Ik stuurde de eerste paar hoofdstukken naar een redacteur en zij noemde het veelbelovend. Ze moedigde me aan om mee te doen aan korte verhalen wedstrijden om te toetsen of ik goed zat. Dat deed ik en tot mijn grote geluk werd ik elke keer uitgekozen voor publicatie.
Toen ik opnieuw werd geopereerd en de pijn daarna eerst alleen maar verergerde, schreef ik mijn eerste prentenboek: Rumme Rups. Ik wilde het verhaal in mijn hoofd over een rupsje dat het eng vindt om een vlinder te worden heel graag uitwerken, zodat het kinderen kon helpen omgaan met faalangst en angst voor verandering. ‘Voorlopers’ verder schrijven lukte me in de verslechterde toestand niet en het was fijn om met zinnen te spelen en ze op rijm te zetten. Het meeste kon in mijn hoofd gebeuren.
Omdat Rumme zo’n succes was, schreef ik daarna nog een prentenboek, Opsekopse wereld. Maar ondertussen was Voorlopers af en ingeleverd bij de Zoute Zoen manuscriptenwedstrijd. Het manuscript werd als één van de vijf genomineerd voor deze grote jeugdliteratuurprijs. Daarna herschreef ik vol overgave en ben ik nog meer voor gegaan dan ik al deed. Kluitman zag dat gelukkig al snel.

Heb je een schrijfopleiding gevolgd?

Nee. Of eigenlijk heb ik geleerd te schrijven samen met mijn netwerk op Schrijven Online.

Kon je gemakkelijk een uitgever vinden?

Ik denk het eerlijk gezegd wel. Ik ken een stuk beroerdere verhalen. Mijn manuscript kreeg voordat ik bij Kluitman terecht kwam een afwijzing en een uitnodiging om te komen pitchen. Toen Kluitman mij en mijn manuscript in de smiezen had ging het snel.

Kun je het schrijven makkelijk combineren met je psychologiepraktijk?

Dat is nog wel moeilijk. Vooral omdat ik enorm gedreven ben en in veel dingen een leuke uitdaging zie. De praktijk bestaat nog maar anderhalf jaar en ik heb nu al een wachtlijst van vier a vijf maanden. Daarnaast leef ik nog wel aangepast. Ik kan geen uren achtereen zitten. Het schrijven sneeuwt jammer genoeg regelmatig onder. Maar dat vlammetje zit er altijd. Soms een waakvlam, maar nu is het weer behoorlijk opgelaaid met het willen schrijven van deel twee.

Voorlopers is je eerste boek voor deze leeftijd. Is het een leuke leeftijd om voor te schrijven? Kan je je goed in deze leeftijdsgroep verplaatsen?

Erg leuk en dat lukt me wel goed. Naast dat ik graag met deze leeftijdscategorie werk in mijn praktijk, weet ik ook zelf gewoon nog heel goed hoe het voelt om 15 te zijn. Dat helpt wel mee in het verplaatsen in de hoofdpersoon Emma.

Welke schrijvers en boeken las je zelf toen je 12- 15 jaar was?

Ik las wel, elke avond. Maar ik was geen jongere die dagen of uren achtereen kon lezen. Ik verzon de verhalen liever zelf, denk ik. Eerst in fantasiespel en later in mijn eigen ‘schriftjesboek’. Ik las toen ik twaalf was boeken als Kruistocht in spijkerbroek, Blauwe plekken en Het onzichtbare licht. Ook las ik de Kippenvelreeks van Kluitman.

Het onderwerp is origineel, spannend en mysterieus. Heb je je erg verdiept in het mystieke deel en de gave van de Voorlopers? Heb je zelf bepaalde gaven?

Uiteraard. Het moest geloofwaardig zijn en tegelijk ook iets dat je nog niet eerder hebt gelezen. Het is heel leuk om dit uit te denken en voor je te zien, op te schrijven en het dan door je eigen woorden opnieuw goed voor je te zien. Ik zou willen dat ik wat Voorlopers vaardigheden had, dat lijkt me erg gaaf. Wat ik wel ervaar is dat ik redelijk vaak telepathie heb en als je empathie ook een gave noemt dan scoor ik denk ik vrij hoog.

Naast het zielsverwantschap wat Emma heeft met een andere Voorloper is er ook een heel hechte band met een paard. Hoe kwam je op het idee om dit er ook in te verwerken? Heb je zelf een dier waarmee je zo’n band hebt of zou willen hebben?

Ik ben een dierenliefhebber in die zin dat ik bijvoorbeeld op 7-jarige leeftijd al besloot tegen de bio-industrie te zijn en vegetariër te worden. Ik ging met een spaarpot langs te deuren om geld op te halen voor ‘Stichting wakker dier’ en ‘Stichting bond voor dieren’. Op jonge leeftijd voelde ik al heel sterk dat ik tegen dat idee was dat de mens boven het dier zou staan en machtig genoeg is om ze allerlei leed aan te doen. Het voelde vanzelfsprekend dat in Voorlopers het dier een bijzondere plek kreeg. Paarden worden soms gezien als dieren die je ziel kunnen spiegelen. Het zijn sensitieve dieren, net als mijn hoofdpersonen.

Met het einde kan je twee kanten op. Aan ene kant is het verhaal mooi afgesloten en aan de andere kant kan er nog van alles gebeuren. Is het je idee nog een vervolg te maken over Emma?

Precies. Voorlopers is in principe een afgerond verhaal, maar er openen zich nieuwe lijnen. Deel twee is in de maak.

Hoe ga je om met kritiek op je boek?

Kritiek is er altijd en valt uit te leren, maar moet wel gegrond en opbouwend zijn. Het hangt ook af van wie het zegt. Komt het van mijn doelgroep en wordt meerdere malen hetzelfde punt benoemd, dan neem ik dat mee bij volgend werk. Ik voel me eerst even naar, maar vind daar gelukkig ook mijn weg weer in. Aan de andere kant krijg ik een enorme boost van alle positieve reacties op het boek en helpt dit me bij het schrijven van deel twee. Ze wachten vol spanning op een vervolg. En dat ga ik schrijven! 

Vragen: Conny Schelvis en Pieter Feller

Andere recensies

Vrouwen rondom Johan de Witt – Samenstelling: Ineke Huysman en Roosje Peeters – Uitgevrij Catullus – 344 blz. Robert Fruin, Gerhard Willem Kernkamp (alleen deel 1) en Nicolas Japikse publiceerden van 1906 tot 1919 een zesdelige bronneneditie: Brieven aan en Brieven van Johan de...
Lees verder Categorie: Boek van de week, Geschiedenis, Non-fictie
| Reageer!
Kom binnen! Theater lezen over thuis – Ineke Kraijo en Marlies Verhelst – Illustraties: Marja Meijer – Gottmer – 120 blz. Wat een verrassende serie die door uitgeverij Gottmer uitgegeven wordt. Ik had er eerlijk gezegd nog nooit één ingekeken, omdat ik geen recensies...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Op de vriendschap – Milla Shan – Vertaling: Siska Goeminne – Illustraties: Frank Daenen – De Eenhoorn – 32 blz. Een vriendje hebben is voor de meeste kinderen belangrijk. In dit prachtige prentenboek wordt op een speelse manier verteld en getekend over het ontstaan...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!