Duister en ondoorgrondelijk

De Loney – Andrew Michael Hurley – Vertaling: Bart Kraamer – Prometheus – 320 blz.

Andrew Michael Hurley groeide op in het graafschap Lancashire, waar tussen de rivieren de Wire en de Lune het kustgebied ‘de Loney’ ligt. Zijn kennis van de katholieke symboliek komt voort uit zijn jeugd, toen hij misdienaar was. De Loney is zijn debuut.

De Loney vertelt over een pelgrimstocht die Smith in 1976 met zijn ouders en verstandelijk gehandicapte broer Hanny ondernam. De pelgrimstocht voerde hen, samen met andere kerkgenoten en pater Bernard, naar een kustgebied genaamd de Loney. Het doel van de pelgrimstocht is om Hanny te genezen. Zijn moeder leeft helemaal volgens het geloof en ze is ervan overtuigd dat de pelgrimstocht Hanny weer ‘normaal’ kan maken. De bewoners van het kustgebied zitten niet echt op hen te wachten en er gebeuren vreemde dingen. Er wordt veel gebeden voor Hanny, maar dan krijgt Hanny te maken met verontrustende rituelen. Smith heeft als taak Hanny continu te begeleiden en maakt het allemaal van dichtbij mee. Erover praten, doet hij niet, maar is het wel goed voor zichzelf om dat wat er gebeurd is zijn leven lang te verzwijgen?

De cover van De Loney is mooi vormgegeven. Eenvoudig maar met een mystieke, duistere uitstraling. Er staat een quote op vermeld van Stephen King: ‘De Loney is niet zozeer goed, het is geweldig. Het is literatuur van formaat.’ Deze quote maakte mij nieuwsgierig naar het verhaal en door deze quote wordt er een belofte van een geweldig verhaal gegeven.

Smith is de verteller van De Loney en vanuit zijn beleving word je meegevoerd met een verhaal waarin het geloof een grote rol speelt. Maar het draait in het verhaal ook om opoffering en jaloezie. Een moeder die niet kan accepteren dat haar zoon een achterstand heeft en de volle overtuiging heeft dat een bezoek aan het Heiligdom hem ‘beter’ kan maken. Ze heeft zich verloren in het geloof en ziet het geloof als een exacte wetenschap. De verteller observeert en diep in zijn hart is hij jaloers op zijn broer.

De Loney is een verhaal dat je aandachtig woord voor woord moet lezen om het geheel goed te kunnen doorgronden. Opmerkzaamheid is geboden en dan nog is het soms moeilijk te bepalen welke kant het verhaal opgaat en te begrijpen wat er nu eigenlijk precies verteld wordt. Tot aan de plot zal de lezer zich regelmatig verbazen en door het geheel heen is er sprake van een duistere sfeer.

De verteltrant is beeldend en poëtisch en door een geraffineerde wijze van vertellen wist de auteur mij als lezer aan het verhaal te binden. Bijna ongemerkt lopen het heden en verleden door elkaar heen en heel soms moest ik wel even terugbladeren om het verhaal goed te kunnen blijven volgen.
Realistische dialogen en karakteristieke personages. Personages die ten opzichte van hun rol uitzonderlijk goed zijn uitgewerkt waardoor het mogelijk is je als lezer in de karakters te kunnen verplaatsen. Een verhaal dat mij geregeld heeft overrompeld en voortdurend heeft geïntrigeerd. De quote van Stephen King maakt zijn belofte ruimschoots waar. Een geweldig verhaal, duister, huiveringwekkend en ondoorgrondelijk, scherpzinnige literatuur met een horrorachtig karakter.

Wendy Wenning