Een boek waar je het letterlijk en figuurlijk warm van krijgt

Verloren grond – Murat Isik – Anthos – 374 blz.

Het debuut van Murat Isik is er een om trots op te zijn. Een geweldig mooi geschreven familie-verhaal. Het verhaal is losjes gebaseerd op zijn opa en zijn vader die leven in het Aziatisch deel van Turkije in de jaren 60. De leefomstandigheden zijn heel anders dan bij ons. Mehmet (oorspronkelijk Miran maar op een gegeven moment moest de naam Turks zijn) groeit op in een dorp dat ooit door de Armenen is gesticht samen met zijn familie. Zijn vader Selim is een zeer geziene man in het dorp. Zijn verhalen weten iedereen te boeien. Selim is ooit weggegaan uit zijn geboortedorp om met Asme te trouwen. Na een dramatisch ongeluk besluit hij met zijn familie, tegen hun wil, terug te keren naar zijn geboortedorp. Dat heeft voor iedereen vervelende gevolgen en een dramatische periode begint.

Verloren grond is een mooi geschreven familieverhaal. Tegen de achtergrond van een hard bestaan in een niet echt vruchtbaar gedeelte van Turkije speelt dit verhaal zich af. Een hard bestaan maar in het eerste gedeelte van het boek is iedereen toch gelukkig, maar in het tweede deel wordt ook het leven zelf een hel. Iedere keer denk je: het kan niet erger maar het kan erger…

De schrijfstijl is mooi en Murat Isik weet de goede snaar te raken om dit verhaal levendig te houden en je leeft echt mee met de familie en je hoopt dat Selim ooit de juiste beslissing zal nemen om toch weer weg te gaan uit zijn geboortedorp maar nadat hij in het eerste deel erg zachtaardig is veranderd dit in het tweede deel tot een volhardende man die ook niet meer naar zijn vrouw luistert! Een boek waar je het letterlijk en figuurlijk warm van krijgt.

Wim Krings

Comments are closed.