Een sprookje van sprookjes

Sneeuwwitje breit een monster – Annemarie van Haeringen – Leopold – 32 blz.

Sneeuwwitje breit sokken, geitenwollen sokken voor iedereen. Maar vandaag heeft ze zin in iets nieuws. Ze breit een geitje, en nog één en nog één…
Dan komt mevrouw Schaap op bezoek. Die praat aan één stuk door en Sneeuwwitje let niet goed op. De draad is al afgehecht voor ze er erg in heeft… Een wolf springt van de breipen! Hij eet mevrouw Schaap op, met huid en jaar.
Sneeuwwitje kan nog net op tijd in de kast springen. Wat nu?

Sneeuwwitje is een geitje, geen onschuldig meisje. En zo start het prentenboek al onverwacht. De oplossing voor het probleem ‘wolf’ is al even verrassend, maar geniaal verzonnen.
Van Haeringen heeft met details uit verschillende sprookjes een heel nieuw sprookje geschreven. Sneeuwwitje breit zeven geitjes, voordat de wolf in beeld komt. Als ze afgeleid wordt, breit ze per ongeluk iets anders. Ze verstopt zichzelf voor de boze wolf in een kast. En mevrouw Schaap staat symbool voor een gemene heks die uiteindelijk zelf iets erg overkomt.

Het verhaal laat zien dat iets zomaar veranderen tot problemen kan leiden. Sneeuwwitje maakt ineens geitjes en die komen tot leven. Wat volgt is een levende wolf en meer ellende.
Daarnaast zit er een duidelijke waarschuwing in dat je aardig moet zijn voor anderen, want wie de bal kaatst kan hem terug verwachten.

De illustraties zijn herkenbaar van Van Haeringen. Ze werkt terughoudend met kleur, maar de kleuren die ze gebruikt spatten wel van de pagina af. Met haar inktpen en aquarelverf heeft ze een heel mooi evenwicht tussen tekst en prent gemaakt. Kunstwerkjes zijn het.

Nelly Hofman

Comments are closed.