Een verslavende en uitdagende hobby
Diana van Hal is het pseudoniem van de schrijfster Diana Ruwaard. Op de middelbare school waren de leesboeken niet aan te slepen. Een schrijfboek met harde kaft, daarin pende ze al haar vroege verhalen neer. In haar tienerjaren deed ze niets liever dan lezen en toen wilde ze schrijfster worden. Het liep anders. Ze studeerde medische microbiologie en uiteindelijk klinische chemie.
Vier jaar lang reed ze met het openbaar vervoer naar de Hogeschool, de reistijd gebruikte ze om nog meer te lezen. In de bibliotheek was vrijwel geen thriller meer te vinden die ze niet gelezen had. Schrijvers als Patricia Cornwell, Joy Fielding en Ruth Rendell voerden de boventoon. Ze studeerde af onder de titel ingenieur, haalde haar Bachelor of Science. Het schrijven heeft ze toen even in de koelkast gezet en is aan de slag gegaan als medisch analist in 2002. Sinds zeven jaar in de functie van specieel analist. Camilla Läckberg en Alex Kava voegde ze toe aan haar lijstje favoriete schrijvers, net als Harlan Coben en James Patterson. Het schrijven bleef kriebelen. Een jaar of vier geleden heeft ze de stap genomen door boeken te lezen over het schrijven van een boek, research voor een beginnend schrijfster gedaan. Tot het moment waarop ze dacht, nu ga ik echt beginnen!
Je heet Diana Ruwaard, vanwaar het pseudoniem Diana van Hal?
Op het moment dat ik besloot echt serieus een boek te gaan schrijven, heb ik al nagedacht over de toekomst. Stel je voor, in het meest positieve, gekste geval, dat ik doorbreek en mijn werk in het buitenland uitgegeven wordt. Dan wil ik graag dat mijn naam geen bekkenbreker is. Diana van Hal is in het engels net iets makkelijker uit te spreken dan Diana Ruwaard. En op deze manier blijf ik dicht bij mezelf, want de rest van het gezin draagt ook de achternaam van Hal. Wie weet is het in de toekomst geen pseudoniem meer…
Je werkt in een medisch laboratorium. Is schrijven een hobby of wil je er je beroep van maken?
Op dit moment is het een verslavende en uitdagende hobby. Ik kan niet ontkennen dat het me fantastisch lijkt om van mijn hobby mijn werk te maken. Wie wil dat niet? Het lijkt me heerlijk: de hele dag besteden aan het schrijven, plots bedenken, personages uitwerken. Dromen mag altijd natuurlijk.
Heb je een schrijfcursus gevolgd?
Ik ben ooit begonnen aan een schrijfcursus. Misschien was het een verkeerde keuze, paste de cursus niet bij me. Het was een algemene cursus met alle genres en zelfs toneelstukken schrijven. Je raadt het al: ik maakte hem niet af. Bleef steken op het schrijven van een sprookjesverhaal. Of was het een toneelstuk? Ik heb echt een sterke voorkeur voor thrillers. Ik sluit niet uit dat ik in de toekomst misschien een uitstapje maak naar een ander genre. Ideeën te over. Alleen dan wordt het tijd om wat boeken in dat genre te lezen. Een gebrek aan tijd staat dat voorlopig in de weg. Wie weet…
Was het makkelijk om je boek gepubliceerd te krijgen?
Eigenlijk wel. Ik had al vrij snel een uitgever voor De verzamelaar. Alleen wil ik graag meer, alles zelf leren, zelf beslissen. Ik had het goed bij de uitgever waar ik zat hoor. Maar ik besloot zelf een uitgeverij op te zetten voor mijn boeken. Dus nu ben ik auteur en uitgever. Heerlijk! En de mogelijkheden zijn talrijk wanneer je er je weg in hebt gevonden.
Hoe kwam je op het idee van De verzamelaar en hoe heb je het schrijven aangepakt?
Voor ik begon met schrijven heb ik de nodige boeken gelezen over schrijven op zich. Spanningsbogen, plots, personages, dialogen enz. En daarna een avond nagedacht over wat ik graag wilde. In een excel file korte zinnen onder elkaar wat er in ieder geval in voor moest komen, wat voor personages. En hoe wordt het eerste slachtoffer gevonden? De dag erna achter de computer gaan zitten en gewoon begonnen. De grote lijnen waren bekend. De rest is gaandeweg ontstaan.
Had je naast je werk vaste tijden voor het schrijven?
Elke avond zodra mijn kinderen op bed lagen. Dan pakte ik een paar uurtjes. Het kostte wel veel doorzettingsvermogen. Het bankstel lokte. Net als de televisie of een goed boek. Maar ik had een doel: het schrijven van mijn eerste boek.
Heb je veel research moeten doen?
Van tevoren heb ik research gedaan naar de nieuwste opsporingstechnieken. Enkele van die technieken staan in het echte leven nog in de kinderschoenen, maar ze bestaan zeker. Zo wilde ik het ook graag. Het is fictie maar wel heel realistisch. Ook de motivatie van de moordenaar is reëel. Ik heb verschillende dingen opgezocht voor de achtergrond van de moordenaar en een combinatie daarvan en mijn fantasie is de beweegreden van zijn daden geworden.
Je bent intussen een eigen uitgeverij begonnen. Hoe heet hij?
Mijn uitgeverij heet Verba Montem. Dat betekend ‘bergen woorden’. Ik vond het toepasselijk, want dat is precies wat een verhaal is. Mits in de goede volgorde gezet, natuurlijk.
Is de uitgeverij alleen voor je eigen boeken bedoeld of ga je ook van anderen werk uitgeven?
In principe is hij alleen bestemd voor mijn eigen werk. Wanneer ik ook het werk van anderen zou gaan uitgeven, dan komt de tijd die ik heb voor schrijven in het geding. Wie weet, ooit in de toekomst, dat ik open sta voor anderen. Voorlopig is het nog zoeken naar de beste weg voor mijn boeken, de promotie, distributie, administratie (want dat heb je helaas erbij als uitgever) en naamsbekendheid. De verzamelaar wordt heel goed beoordeeld door de recensenten, alleen moet het nog opgepikt worden door het publiek. Een taak voor de uitgever om daarvoor te zorgen, in dit geval ikzelf dus.
Hoe regel je de distributie naar de boekwinkels?
Met een aansluiting bij het CB. Online kan iedereen het boek aanschaffen, bij bol of welke winkel je maar wilt. En wanneer een boekhandel hem in zijn winkel wil hebben, dan kan die hem ook bestellen. Het CB zorgt voor de levering. Dat is al een aantal keer gebeurd naar winkels in Nederland en België. Hier in de omgeving liggen een paar boeken in de boekhandels die ik zelf heb gebracht. Op die manier maak je meteen kennis met de handelaren. Is ook erg gezellig.
Redactie van een boek is heel belangrijk. Huur je daar iemand voor in?
Ja, zeker. Een goede redactie is onmisbaar. Vooral als je heel serieus bent als schrijver. Niets is zo hinderlijk tijdens het lezen als fouten. Het onderbreekt je leesflow en kan er zelfs voor zorgen dat je als lezer het boek aan de kant legt. Ik heb een samenwerkingsverband met Ambilicious. Inanna van den Berg begeleidt me al vanaf het begin. Zij redigeert, haalt taalfouten eruit, maar ook stijlfouten, kijkt naar de plot, of alles klopt. En daarna gaat het naar proeflezers. Zij lezen het, halen de laatste foutjes eruit en mogen ongegeneerd hun mening geven. Ik vind het heel prettig om (opbouwende) kritiek te ontvangen. Dat betekend dat ik wat puntjes heb om aan te werken. In het boek waarin ik bezig ben maar ook voor de toekomst.
Vragen over De verzamelaar:
Waarom laat je het verhaal in Amerika spelen?
Ik ben een enorm fan van Patricia Cornwell en Alex Kava. Een Amerikaanse setting was dan ook mijn eerste keuze. En ik ben vreselijk ambitieus. Het zou fantastisch zijn om mijn boeken, behalve in Nederland en België, ook in het buitenland, waaronder Amerika, uit te geven. Een droom die misschien in de nabije toekomst uit kan komen? Wie weet.
De verzamelaar is geschreven vanuit een meervoudig perspectief, had je dit op voorhand bepaald?
Ja. Om zowel het DNA onderzoek als het politiewerk te doen, moet je met meerdere personages werken. En ik wilde heel graag in het hoofd van de moordenaar kunnen kijken, dat leek me erg interessant. Het geeft wat meer kleur aan het verhaal.
Welk personage staat het dichts bij jezelf?
Jennifer. In ieder geval haar werk natuurlijk. Wanneer je een analist bent, dan heb je een voorliefde voor met je handen werken en bezit je een probleem oplossend vermogen. Maar ook haar aantrekkingskracht voor dingen die mis (kunnen) gaan, en haar humor.
Hoe lang ben jij bezig geweest met het schrijven van De verzamelaar.
Ongeveer een jaar. Het schrijven van de eerste versie was eigenlijk binnen drie maanden klaar. Alleen was ik nog heel erg onervaren, schrijftechnisch, en het herschrijfproces was echt wel een grote klus. Onder begeleiding van mijn schrijfcoach ben ik daar wel een half jaar mee bezig geweest.
De verzamelaar heeft een open einde, niet alles is afgerond. Wanneer kunnen we een vervolg verwachten?
Binnen niet al te lange tijd. We zijn nu bezig met de herschrijf en redactie rondes. En ik heb mezelf een deadline opgelegd waar ik me aan wil houden. Daarna is het een kwestie van afwachten op de opmaak en tot de boeken gedrukt zijn. O, en een niet onbelangrijk detail. De cover. Die is ook in de ontwikkelfase. Als die klaar is, dan duurt de rest niet lang meer.
Vanwaar die keuze om de twee personages Spencer en Rowley eenzelfde verleden mee te geven?
Ik was op zoek naar iets wat de personages een sterkte binding zou kunnen geven. Maar het moest iets zijn waardoor ze niet te dicht bij elkaar zouden komen. Het lijkt eenzelfde verleden, maar uiteindelijk zal blijken dat het toch niet helemaal hetzelfde is, juist heel verschillend. Ik kan niet zeggen waar dat hem in zit, zonder teveel te verklappen. Dat moeten de lezers ervaren in de toekomst.
Vragen: Wendy Wenning en Pieter Feller
