“Een vertaling of verfilming lijkt me waanzinnig”

Suzanne Peters (Roermond, 30 april 1985) woont nu in Zutphen. Schrijven is voor haar altijd een passie geweest. Op zeer jonge leeftijd schreef ze al schriften vol met verhaaltjes en ze wilde als kind al schrijfster zou worden. Op haar negentiende gaf ze in eigen beheer een jeugdboek uit, De draak van Katibal. En daar bleef het niet bij. Voor uitgeverij Marken schreef ze verschillende tijdschriftenromans en daar heeft ze erg veel van geleerd. Schrijven hoort nu bij haar dagelijkse leven. Ze schrijft boeken, maar ook veel teksten voor websites. Sinds 2010 heeft ze haar eigen bedrijf en schrijft in opdracht teksten. Ook heeft ze verschillende cursussen gevolgd om haar schrijftalent te verbeteren. Bij uitgeverij Ellessy heeft ze de kans gekregen om boeken te publiceren. Ze schrijft zowel liefdesromans als informatieve jeugdboeken over verschillende onderwerpen.

Uit wat voor gezin kom je? Werd er veel gelezen?

Ik groeide op met alleen mijn moeder en zij is een echte boekenwurm. In de gang stond een enorme boekenkast vol met boeken. Ze las me vroeger ook altijd voor.

Las je zelf veel en wat waren je favoriete boeken toen je jong was?

Ja, ik las altijd heel veel. Favorieten zijn moeilijk, afhankelijk van mijn leeftijd denk ik. Ik was wel een hele grote fan van de boekjes van de Babysittersclub. Daar zijn meer dan 200 delen van en ik keek telkens bij de bibliotheek of er delen waren die ik nog niet gelezen had. Ook vond ik de boeken van R.L. Stine uit de reeks Fear Street erg leuk om te lezen. Qua Nederlandse auteurs was ik vooral fan van Jan Terlouw en Carry Slee. O, en in groep zes deed ik mijn boekenbeurt over het boek Het Oneindige Verhaal.

Hoe oud was je toen je je eerste verhaaltje/gedichtje schreef en weet je nog waar het over ging?

Ik schreef al verhaaltjes en gedichtjes in groep drie, met het kleine beetje woorden dat ik kon schrijven. Helaas weet ik niet meer wat mijn eerste echte verhaaltje of gedichtje was.

Wilde je altijd al schrijfster worden?

Ja! In groep zes had in een verhaaltjesschrift waar ik ‘De schrijfster Suzanne Peters’ op had geschreven. Ik droomde altijd al van een carrière als schrijfster, maar iedereen in mijn omgeving zei altijd dat zoiets niet mogelijk was. Ha, toch gelukt.

Waarom heb je gekozen voor het romantische genre?

Ik ben er eigenlijk per toeval een beetje ingerold, maar het is wel een genre dat me ontzettend bevalt. Ik vind de psychologie van mensen heel erg interessant en probeer dat ook altijd in mijn boeken terug te laten komen.

Heb je plannen om nog eens buiten dat genre te gaan?

Ik heb al buiten dat genre geschreven. Zo was mijn eerste – eigen beheer – uitgave een sprookjesboek en kwam er vorig jaar een eerste deel van een Young Adult fantasyboek uit. Ook heb ik non-fictie geschreven. Ik wil sowieso nog meer delen van de young adult serie schrijven. Verder heb ik ook wel interesse in New Adult.

Je hebt je tiende roman geschreven. Wat is het grootste verschil met je eerste?

Ik denk dat ik vooral qua schrijfstijl erg gegroeid ben. Dat is niet heel gek. Mijn eerste roman verscheen in 2008. Ik was toen 23 jaar. Nu ben ik bijna 31 en heb ik een hoop nieuwe ervaringen opgedaan en veel geleerd op het gebied van schrijven. Ik wil hierin blijven schrijven.

In elk boek zit een stukje Amerika verborgen. Dat houdt dus ook in dat je pas na je Amerika-reis bent gaan schrijven?

Mijn eerste boek heb ik al geschreven voordat ik naar Amerika ging. Mijn reis was namelijk in 2007. Amerika is echter zelfs voor mijn reis altijd al een soort passie van me geweest en vandaar dat ik er ook altijd iets mee doe in mijn boeken.

Lees je tegenwoordig ook nog (veel)? En zo ja, welk genre heeft je voorkeur?

Ja, ik lees nog steeds heel veel. Ik vind het belangrijk om veel te lezen, omdat je daar alleen maar van kunt leren. Ik lees eigenlijk in ieder denkbare genre, maar momenteel toch wel vooral veel feelgood.

Was het moeilijk om een uitgever te vinden?

Ik heb meerdere verhalen naar meerdere uitgevers gestuurd toen ik uiteindelijk besloot mijn eerste boek zelf te publiceren. Daarna heb ik ook nog met meerdere uitgevers contact gehad tot ik eindelijk bij Ellessy terecht ben gekomen.

Hoe ziet jouw werkdag er normaliter uit?

Ik werk meestal zeven dagen per week in de ochtenden, gedeelte van de middag en stukje avond. Het einde van de middag probeer ik vrij te houden. In de weekenden werk ik minder en de vrijdag probeer ik vrij te houden. Behalve schrijfster van boeken werk ik ook als copywriter en redactrice voor verschillende websites en dat is ontzettend chaotisch soms. Tussendoor werk ik aan mijn boeken.

Wat is je grote droom voor de toekomst op boekengebied?

Een vertaling of verfilming lijkt me waanzinnig.

Vragen: Kirstin Rozema en Pieter Feller