Francien Verhulst geen doodgewone illustrator

Francien Verhulst woont en werkt in Rotterdam. In 2000 studeerde ze af aan de Kunstacademie in Utrecht. Na enkele jaren animaties te hebben gemaakt heeft ze Grootzus opgericht. Sindsdien zijn haar kenmerkende ontwerpen niet meer weg te denken uit boeken, tijdschriften en woonwinkels. De stijl van Francien is het best te omschrijven als fantasievolle collagekunst. Ze creëert droomwerelden waarin vaak grappige en lieve dieren, popjes, bloemen en kinderen figureren. Bij elkaar geraapt uit een enorme geschiedenis van illustraties, zelfgemaakt of uit bijzondere boeken, omgebogen naar haar eigen sprookje. Franciens studio is bibliotheek en schatkamer tegelijk, vol prenten en action figures. Geen object ontsnapt aan haar aandacht; in ieder detail schuilt een bijzondere decoratie.Ze werkt graag nauw samen met opdrachtgevers, om waar mogelijk persoonlijke en actuele elementen in de ontwerpen te verwerken.

Was je als kind al vaak aan het tekenen en knutselen?

Ja, ik was altijd aan het tekenen. Waanzinnig veel schetsboeken vol getekend en geschilderd. Altijd, altijd aan het tekenen.

Welke kinderboeken hebben destijds indruk op je gemaakt?

Ik ben altijd heel erg fan geweest van The Tjong Khing. Hij maakte vroeger illustraties voor de Bobo-boeken waar je uren naar kon kijken. Hier ga ik naartoe en Hier woon ik en Bonkie en Uk. Zijn huidige werk vind ik nog steeds fantastisch. Hoe hij Vos en Haas neerzet bijvoorbeeld. Hij is echt een heel goed voorbeeld van een goede illustrator in mijn idee; hij voegt ècht iets toe aan het verhaal met zijn tekeningen. Het verhaal wordt daardoor veel rijker.

Herinner je nog welke illustraties je toen aanspraken?

De illustraties van The Tjong Khing dus. En alle kijkboeken met illustraties waar je uren naar kon kijken. Maar ook de illustraties van Mance Post bij de boeken van Guus Kuijer vond ik prachtig. De simpele potloodtekeningen, die zo raak zijn.

Op welke leeftijd kwam je erachter dat je wilde gaan illustreren?

Eigenlijk altijd al. Ik tekende altijd, thuis, in m’n schoolschriften, ik mocht de schoolkranten illustreren en maakte zelf heel veel geïllustreerde boeken. Dat je illustrator voor je beroep kon zijn, daar kwam ik op de middelbare pas achter. Bij de opendagen van de kunstacademies ging voor mij een wereld open.

Jij bent de drijvende kracht achter Grootzus. Betekent dat dat er meer medewerkers zijn?

Nee hoor; Grootzus dat ben ik alleen. Ik deel mijn studio met vier anderen voor de gezelligheid en samenwerken voor projecten vind ik heel erg leuk. Maar alles wat Grootzus doet en maakt komt uit mijn koker.

Waarom heb je het bedrijf Grootzus genoemd?

Vroeger speelden we vaak vadertje en moedertje. Dan hadden we ook een baby en een grootzus. Dat het woord Grootzus een zelfverzonnen woord was, kwam ik op m’n tweeëntwintigste pas achter, in de periode dat ik voor mezelf begon. Ik vind het een leuk woord, vertrouwd, maar het bestaat niet. Toch weet iedereen wat het is. En ik ben thuis de grote zus met een broertje zusje en halfzusje.

Is Een doodgewone dag je eerste prentenboek?

Hiervoor heb ik het Gouden Boekje De knopjeswinkel geïllustreerd. Dat is geschreven door Tjibbe Veldkamp. Een heel erg leuk verhaal dat daardoor ook heel leuk was om te illustreren. Een doodgewone dag is het eerste boek waarvan ik het verhaal ook zelf heb bedacht. Het is allebei heel erg leuk om te doen. Een verhaal van iemand anders verrijken met illustraties. Met het beeld extra verhaal toevoegen aan een verhaal, dat is fantastisch. Maar een heel eigen verhaal bedenken en maken is natuurlijk ook heel erg leuk!

Welke technieken heb je in dit boek allemaal gebruikt?

Alles is geknipt en geplakt en bewerkt in Photoshop. Ik gebruik heel heel heel erg veel elementen uit bestaand beeld; verpakkingen, boeken, postzegels, reclames noem maar op. uit de bestaande beelden knip ik elementen en bewerk die zo tot nieuw beeld.

Hoe zou je jouw stijl omschrijven?

Iemand heeft mijn werk wel eens beschreven als Progressief Nostalgische collagekunst. Ik denk dat dat heel goed de lading dekt. Mensen krijgen een knus, van-vroeger gevoel bij mijn werk terwijl het absoluut niet ouderwets of braaf is. Het is vaak humoristisch en heel vrolijk. Het straalt plezier uit.

Je bent heel divers. Je ontwerpt ansichtkaarten, kalenders, serviezen, je tekent voor tijdschriften etc. Werk je altijd in opdracht?

In opdracht illustreer ik schoolboeken, tijdschriften en bijvoorbeeld de identiteit van het pretpark Plaswijckpark in Rotterdam. De geboortekaartjes en andere producten die je noemt, verzin ik helemaal zelf. Dat zou je vrij werk kunnen noemen, hoewel het absoluut is gemaakt in toegepaste vorm; het zijn geboortekaartjes, of kalenders of borden. Een doodgewone dag heb ik ook helemaal zelf mogen bedenken en is dus ook een soort van vrij werk, maar wederom in een toegepaste vorm; het is een prentenboek. En in opdracht van Uitgeverij Rubinstein. Autonoom werk, dus zonder toepassingsvorm, maak ik eigenlijk nooit.

Heb je ook boeken van anderen hebt geïllustreerd. Zijn er plannen in die richting?

Het Gouden Boekje De knopjeswinkel waar ik hierboven over vertelde heb ik geïllustreerd. En verschillende informatieve boeken en school- en studieboeken. Op dit moment werk ik aan de illustraties voor het boek De ontwikkeling van het kind. Dat is een informatief boek. Het leuke aan illustreren van boeken van anderen is dat je een verhaal naast en door het verhaal van de auteur kan maken. Je kan echt iets toevoegen. Dat vind ik een hele leuke uitdaging altijd. Er zullen vast nog wel meer van dat soort projecten komen!

Ga je na Een doodgewone dag nog meer prentenboeken maken? Ook zonder tekst of denk je erover om ook tekst toe te voegen?

Plaatjes maken vind ik het leukste dat er is. Een doodgewone dag was heel erg leuk om te maken. Zoals ik het fantastisch vind om platen te bekijken waar je uren naar kan kijken was het nog vele malen leuker om zulke platen zelf te maken. Tijdens het maken ontdekte ik zelf steeds nieuwe verhaallijnen. Natuurlijk bedacht ik die zelf, mar het leek alsof ze voor mijn ogen vanzelf ontstonden. Nog zo’n boek maken lijkt me natuurlijk heel erg leuk! Wie weet met tekst van iemand anders of mijzelf, geen idee. We gaan het zien!

Lees hier de recensie over Een doodgewone dag.

Vragen: Pieter Feller

Andere recensies

Vrouwen rondom Johan de Witt – Samenstelling: Ineke Huysman en Roosje Peeters – Uitgevrij Catullus – 344 blz. Robert Fruin, Gerhard Willem Kernkamp (alleen deel 1) en Nicolas Japikse publiceerden van 1906 tot 1919 een zesdelige bronneneditie: Brieven aan en Brieven van Johan de...
Lees verder Categorie: Boek van de week, Geschiedenis, Non-fictie
| Reageer!
Kom binnen! Theater lezen over thuis РIneke Kraijo en Marlies Verhelst РIllustraties: Marja Meijer РGottmer Р120 blz. Wat een verrassende serie die door uitgeverij Gottmer uitgegeven wordt. Ik had er eerlijk gezegd nog nooit ̩̩n ingekeken, omdat ik geen recensies...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Op de vriendschap – Milla Shan – Vertaling: Siska Goeminne – Illustraties: Frank Daenen – De Eenhoorn – 32 blz. Een vriendje hebben is voor de meeste kinderen belangrijk. In dit prachtige prentenboek wordt op een speelse manier verteld en getekend over het ontstaan...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!