Geen hoefsmid maar schrijfster

Margje Woodrow (15 april 1975) woont samen met Geoff en haar kinderen Micky en Holly in Udenhout, Brabant. Vroeger wilde ze hoefsmid worden of journalist, maar ze werd leerkracht van groep 8. Ze vond het werken met kinderen geweldig. Vooral om hun op een creatieve manier les te geven, te praten en mijmeren over van alles en nog wat met elkaar. Grapjes maken, gezellige activiteiten verzinnen, het beste uit kinderen halen. Ze heeft het erg naar haar zin gehad in het onderwijs. Het was lastig voor haar om afscheid te nemen. Nu vindt ze het heel fijn om zich volledig te kunnen richten op het schrijven van jeugdthrillers en op het geven van lezingen en workshops op scholen.
Op haar middelbare school, het Kruisheren Kollege, was ze niet de meest voorbeeldige leerling. Huiswerk maken, plannen, leren voor proefwerken, ze kreeg het niet altijd goed voor mekaar. Eén ding vond ze wel hartstikke leuk: boekverslagen schrijven.

Ze las heel wat af. Oorlogsboeken, probleemboeken, romans, als ze ze maar zelf mocht uitkiezen. Toen had ze er echt nog geen idee van dat ze schrijfster zou worden. Pas na een aantal jaar lesgeven aan groep 8 begon ze dingen die ze met haar leerlingen meemaakte op te schrijven. Ze merkte dat ze hier heel blij van werd en ook dat ze er feeling voor had. Dus wilde ze meer en toen begon ze te fantaseren over een leven als schrijfster. Vanaf dat moment stroomde haar hoofd vol met verhaalideeën.

Welke boeken las je als kind en las je veel?

Ik las ontzettend veel. Als kind alle boeken van bijvoorbeeld Roald Dahl, Astrid Lindgren en Jan Terlouw. Iedere vrijdagavond ging ik naar de bibliotheek om boeken te halen. Maar ik kreeg ook regelmatig boeken van mijn ouders cadeau. Heerlijk vond ik het om me terug te trekken op mijn kamer en weg te duiken in een verhaal.

Je wilde hoefsmid worden of journalist. Je werd schooljuf. Als kind nooit gedacht dat je schrijver wilde worden?

Niet echt, want het leek me iets onbereikbaars. Hoewel ik op de middelbare school wel merkte dat ik schrijven heel erg leuk vond. Boekverslagen schrijven of essays vond ik het einde. Spelen met woorden en zinnen…ik was er toen al mee bezig. Pas toen ik les ging geven aan groep 8, verhalen begon te vertellen en mijn leerlingen stimuleerde om lekker te lezen, ging er iets kriebelen.

Verwoest is een YA-thriller. Waarom dit genre?

Vanwege de (real life) spanning die je in een YA-thriller kunt aanbrengen. De leeftijd en leefwereld young adults spreken mij aan. Er gebeurt gewoon erg veel op die leeftijd. Onderlinge verhoudingen kunnen op scherp staan. Keuzes worden gemaakt, uit eigen belang, impulsief of juist doordacht. De bewegingsvrijheid van youg adults is groter dan die van kinderen en dat heb je wel nodig voor een thriller. Hoewel… het blijft een hele puzzel om ouders en politie op afstand te houden in een verhaal. Mijn eigen jeugd stond in het teken van vriendschappen, verliefdheid, losmaken, keuzes maken (vaak impulsief), school en erbij willen horen. Het was niet altijd even makkelijk voor me, omdat ik dingen intens beleefde, maar ik kijk wel terug op een mooie tijd. Erg leuk om dat tijdens het uitwerken van verhalen terug te halen.

Heb je plannen om voor jongere kinderen te gaan schrijven?

Voorlopig wil ik me richten op jeugdthrillers. Ik heb nog zoveel ideeën en vooral ook drang om te schrijven. Het gaat goed! Mijn boeken worden veel en graag gelezen! Een fijnere bevestiging kun je niet krijgen, toch? Dus ik wil meer dan graag verdergaan met hoe ik bezig ben.

Las je zelf als tiener veel of slechts de verplichte nummers van de boekenlijst?

Als tiener las ik vrij veel. Meestal tijdens vakanties of in het weekend. Tot de verplichte nummers van de boekenlijst moest ik me eerlijk gezegd toe zetten, maar boeken als Zout op mijn huid en Hersenschimmen zijn me wel bijgebleven.

Was je een juf die graag en vaak voorlas aan de klas? Wat las je zoal voor?

Ik las veel voor. Mijn leerlingen en ik hadden allemaal een leeskussen en kropen daarmee ergens in het lokaal op de grond. Lezen achter een tafel doe je thuis ook niet, vandaar dat ik het op die manier aanpakte. Bij mijn laatste lokaal had ik een groot balkon waar de kids met kussen en boek in het zonnetje konden liggen. En we hadden een leeshoek waar een bank en luie stoel in stond. Een soort woonkamer eigenlijk. Bij lezen of voorgelezen worden hoort een cosy, lekker gevoel. Die sfeer probeerde ik te creëren.
Ik kocht zelf veel boeken voor mijn klassen zodat er ruim keuze was. De boeken van Carry Slee heb ik veel voorgelezen. Koning van Katoren van Jan Terlouw was ook een succesnummer en de laatste jaren Trash van Andy Mulligan. Vaak keken we de film als afsluiter. Ouders hielpen me dan mee om het lokaal om te toveren tot een relax-lokaal: matrassen op de grond, kussens, een barretje met drinken en popcorn. Mooie momenten waren dat.

Word er op scholen genoeg aandacht besteed aan taal en lezen of zou dat meer moeten zijn?

Ik zou graag zien dat er (nog) meer aandacht wordt besteed aan leesplezier. Niet alleen trainen op snelheid en techniek, maar ook laten ervaren hoe fijn het is om te verdwijnen in een verhaal. Als leerkracht kun je daar echt een mooie rol in hebben.

Je geeft tegenwoordig lezingen en workshops op middelbare scholen. Wat doe vertel je zoal?

Ik heb het geluk dat ik nu de twee dingen die ik het liefst doe kan combineren: schrijven en in verbinding staan met leerlingen. Laatste is gewoon mijn tweede natuur. Tijdens een lezing vertel ik over acties uit mijn eigen jeugd die ik verwerk in mijn boeken. Het jatten van een proefwerk van mijn vader bijvoorbeeld en waarom ik daar allesbehalve trots op ben. Ik leg de leerlingen dilemma’s voor die een beroep doen op hun geweten, maar ook op hun gevoel. Wat zou jij doen als? Interactieve lezingen werken het beste. Ik vind het geweldig om met ze in gesprek te gaan, maar ik heb ook gemerkt dat ik boeiend kan vertellen. Vaak geef ik ze ook een korte, creatieve schrijfopdracht waarbij ze hun zintuigen moeten inzetten. Wat hoor, ruik, zie, voel, proef je in een koelcel? Of in een bos?
Workshops geef ik ook. Leerlingen gaan dan in groepjes aan een recherchebord (zoals je in crimeseries ziet) werken. Knippen, plakken, lijnen zetten, korte beschrijvingen: ze zijn vooral actief en creatief bezig. Met als resultaat dat ze het wie, wat, waar, wanneer en waarom duidelijk hebben. Opvallend is dat de gruwelijkste dingen verzonnen worden. Maar ook dat er al snel een duidelijke verhaalstructuur ontwikkeld wordt. Als ik met leerlingen werk, of het nou een lezing of een workshop is: ik vind het te gek en prijs me echt gelukkig dat ik dit mag doen.

Ben je alweer bezig met een nieuw boek en kun je een tipje van de sluier oplichten?

Zeker! Over drie maanden moet mijn vijfde jeugdthriller met als werktitel ‘Snitch’ klaar zijn. Waar het over gaat?
Stel…je bent van kleins af aan beste vrienden geweest. Ineens verandert dat en keert de een zich op een hele nare manier tegen de ander. Zou je diegene dan nog helpen als hij/zij flink in de problemen komt? Of laat je hem/haar dan net zo hard stikken?

Hier mag je nog zeggen wat je graag aan onze lezers wilt vertellen.

Lees, lieve lezers! Lees!

Vragen: Nelly Hofman en Pieter Feller

Andere recensies

Vrouwen rondom Johan de Witt – Samenstelling: Ineke Huysman en Roosje Peeters – Uitgevrij Catullus – 344 blz. Robert Fruin, Gerhard Willem Kernkamp (alleen deel 1) en Nicolas Japikse publiceerden van 1906 tot 1919 een zesdelige bronneneditie: Brieven aan en Brieven van Johan de...
Lees verder Categorie: Boek van de week, Geschiedenis, Non-fictie
| Reageer!
Kom binnen! Theater lezen over thuis РIneke Kraijo en Marlies Verhelst РIllustraties: Marja Meijer РGottmer Р120 blz. Wat een verrassende serie die door uitgeverij Gottmer uitgegeven wordt. Ik had er eerlijk gezegd nog nooit ̩̩n ingekeken, omdat ik geen recensies...
Lees verder Categorie: Kinderboeken
| Reageer!
Op de vriendschap – Milla Shan – Vertaling: Siska Goeminne – Illustraties: Frank Daenen – De Eenhoorn – 32 blz. Een vriendje hebben is voor de meeste kinderen belangrijk. In dit prachtige prentenboek wordt op een speelse manier verteld en getekend over het ontstaan...
Lees verder Categorie: Prentenboek
| Reageer!