IJzersterk en indrukwekkend, vol raadsels en misleiding
Stille grond – Hilde Vandermeeren – Uitgeverij Q – 288 blz.
Hilde Vandermeeren woont in Torhout. Ze schreef ruim veertig kinder- en jeugdboeken en won diverse literaire prijzen. Meer dan dertig van deze boeken werden vertaald naar onder andere het Deens, Koreaans, Duits, Frans en Chinees. Als alles duister wordt was haar thrillerdebuut. Ze won er de Knack Hercule Poirot-publieksprijs 2013 mee en stond op de longlist van de Diamanten Kogel 2013. In 2014 werd haar tweede thriller De toeschouwers gepubliceerd. Haar meest authentieke boek tot nu toe is haar derde, pas verschenen, thriller Stille grond. Een verhaal over een tweeling, Hilde Vandermeeren is zelf de helft van een eeneiige tweeling.
In Glasgow, in het jaar 1983, verdwijnt op een nacht de zesjarige Rosie Thompson uit de slaapkamer. Die deelt ze met haar tweelingzusje Ruby. Vanaf die nacht ontbreekt ieder spoor van Rosie. Voor Eve, het jongere zusje, zal dit een grote invloed hebben op de rest van haar leven.
Dertig jaar later laat iemand een bericht achter in een biechtboek in een kapel: Het spijt me wat er gebeurd is met Rosie Thompson. Moge God me vergeven.
Eve werkt inmiddels als docent wiskunde aan de Universiteit van Glasgow. Als het politieonderzoek niets oplevert, gaat Eve zelf op onderzoek uit. Een zoektocht met gevaar voor haar eigen leven.
“Ik zal er alles aan doen om te achterhalen wat er met Rosie is gebeurd.”
De cover van Stille grond heeft een sinistere en mysterieuze uitstraling. Hiermee wordt er al meteen de verwachting gewekt een spannend verhaal in handen te hebben. Er is sprake van meerdere verhaallijnen verteld vanuit het perspectief van de derde persoon.
Krachtige en vloeiende lijnen die op een juiste wijze met elkaar verweven worden.
Eve is een personage waar iedereen zich wel in kan verplaatsen en haar motieven zijn goed te begrijpen. Een personage waar ik al snel sympathie voor had. Dit in tegenstaande tot een aantal andere personages zoals bijvoorbeeld Kyle, een man die niets schuwt om alles naar zijn hand te zetten.
“Af en toe gebeurde het dat er een gedachte kwam aanwaaien, als een blad dat van een boom naar beneden viel. Ze wist niet waar de gedachtes vandaan kwamen en wat de betekenis was van het spiegelmeisje dat er telkens weer in opdook.”
Stille grond is een verhaal dat veel vragen oproept en voor de antwoorden op deze vragen is geduld nodig. Maar dat geduld is het ook waard, het maakt dit verhaal alleen maar meer fascinerend en moeilijk weg te leggen. Als lezer blijf je continu zoeken naar die antwoorden en wil je weten hoe het nu precies in elkaar zit.
Mysterieus en beklemmend, een boek dat bij mij de juiste sfeer opwekte en mij regelmatig op het puntje van de stoel liet gaan zitten. Een gelaagde thriller met een raadselachtige spanning en een ontknoping waar ik even stil van was. De auteur verzon een plot waarna dat mij volledig misleidde en op het verkeerde spoor zette. Hilde Vandermeeren laat met deze thriller wederom zien dat dit genre perfect bij haar past en dat ze met het schrijven hiervan weer gegroeid is. Stille grond is een ijzersterke, indrukwekkende, psychologische thriller vol van raadsels en misleiding.
