Meesterlijke alchemie in een krokant jasje

De alchemist van Venetië – Elle Newmark – A.W. Bruna – 319 blz.

Het is 1498. Op een dag steelt de straatjongen en weeskind, Luciano, een granaatappel. Die daad zal zijn leven veranderen. De chef-kok van de paleiskeuken betrapt de jongen bij het stelen. Hij neemt hem mee naar zijn keuken en ontfermt zich over hem. Luciano wordt keukenhulp en volbrengt zijn taak perfect. Langzaam wijdt chef-kok, Ferrero, die een zwak voor de jongen heeft, hem in de kookkunst in, maar dit blijkt niet zomaar kookkunst te zijn. Er komen een snufje geheim, een toefje mysterie en een handje macht bij kijken in de keuken van de meesterlijke chef-kok.

Luciano stapt in een wereld van vreemde kruiden, verleiding en intriges. Maar ondanks zijn passie voor zijn nieuwe leven, vergeet Luciano zijn straatvrienden, Marco en Domingo niet. Daarnaast is hij waanzinnig verliefd op het kloostermeisje, Francesca. Hij heeft er alles voor over om haar tot de zijne te maken. Inmiddels gonst het in Venetië van de geruchten over een mysterieus boek waarin recepten zouden staan om goud te kunnen maken en voor het verkrijgen van onsterfelijkheid.

Zelfs de meest machtige mensen uit het land zijn naar het boek op zoek en loven daarvoor hoge beloningen uit. Het is daardoor een chaos in Venetië. Meester Ferrero heeft een geheime missie die voor hem en Luciano en zijn straatvrienden nogal onaangename gevolgen heeft.

De alchemist van Venetië neemt je mee het oude Venetië in. Het geeft een goed beeld van het Venetië van lang geleden, de handel, het leven van een staatshoofd (doge), het straatleven etc. Het is een prachtig boek dat mij tot het einde toe heeft geboeid. Erg leuk is ook het korte interview achterin met de schrijfster, Elle Newmark.

Het boek leest zeer aangenaam en staat vol wijsheden, bijvoorbeeld:
“‘… dat als je leert in het heden te leven, je zo rijk bent als je je maar kunt voorstellen. We moeten elk moment aanvaarden zoals het komt.’
‘Zelfs de slechte?’
‘Vooral de slechte. Dat zijn de momenten waarop we onze ware aard tonen.’”
En
“De meester zag er rustiger uit dan ik hem in weken had gezien. Hij zei: ‘In leven blijven om het leven zelf heeft niet meer betekenis dan een tikkende klok. Sterven is niets, maar doelbewust leven, dat is pas iets.’”

Ik vind dit boek een aanrader voor iedereen, zelfs als je niet van koken houdt!

Hilda Spruit

Comments are closed.