Protesterende krijtjes!

De krijtjes staken – Drew Dyawalt – Illustraties Oliver Jeffers – Vertaling Koos Meinderts – De Fontein – 40 blz.

In De krijtjes staken protesteren de krijtjes. Allemaal schrijven ze een briefje aan Teun. Die vindt de kleurige epistels in zijn tas als hij van juf een tekening mag maken. Alle krijtjes hebben een geldige reden voor hun protest, vinden ze. De één moet altijd dezelfde dingen kleuren, de ander is alleen voor de lijntjes, de volgende klaagt dat Teun daar nooit binnen kleurt en zo hebben ze allemaal wat.

Op humoristische wijze stelt de schrijver alle kleuren voor en waarom ze hun beklag doen. Er is zelfs een heuse ruzie tussen twee kleuren! De tekeningen die ogen als zijn ze gemaakt door een kind vullen de tekst op een natuurlijke en fantastische wijze aan. Ik kan me zo voorstellen dat peuters en kleuters al snel precies uit kunnen leggen waarom een krijtje kwaad of verongelijkt is. Want naast kleuren komen er gevoelens aan bod. Zowel de aanhef, de toon als de ondertekening verschilt; er zijn ook vriendelijke, verdrietige of belerende krijtjes.

Teun raakt van al die briefjes in de war. Wat moet hij nu beginnen? Hoe moet hij nu tekenen of kleuren zonder een krijtje tekort te doen? Gelukkig vindt hij een creatieve oplossing.

Geen wonder dat dit leesfeest een hit is in Amerika. Ook hier zullen ouders, grootouders, meesters en juffen er met liefde uit blijven voorlezen aan de kleintjes. En vast tot wederzijds genoegen!

Hanneke de Jong

Comments are closed.