Sympathiek verhaal over een tragisch gezin

Lieve vogel, een kleine roman – Cilja Zuyderwyk – Brave New Books – 101 blz.

Paul en Tosca hebben elkaar op het werk voor het eerst ontmoet. Daarvoor hadden ze vaak telefonisch contact – hij is van haar stem gaan houden. Langzaam bloeit er iets op tussen hen. Ze trouwen en krijgen twee kinderen, Lukas en Nora (Noortje). Een gelukkig, harmonisch gezinnetje, totdat …

Poes Mini gaat ervandoor de straat op. Lukas rent de poes achterna en wordt aangereden. Hij overlijdt onderweg naar het ziekenhuis. “Als we Mini niet hadden gehad, had Lukas nog geleefd”, zegt Tosca. Zij was het eigenlijk niet eens met de komst van de poes. Het is het begin van het einde voor het gezin.

Tosca probeert haar verdriet te verwerken in verwijten, waar Paul op den duur niet meer tegen bestand is. Hij vertrekt om in het buitenland te gaan werken. Paul heeft nog wel via skype contact met Noortje. Hij onderzoekt vogelsterfte, waarover hij rapporten opstelt. Na twee jaar is hij terug in Nederland. Hij verlangt er heel erg naar zijn dochter weer te ontmoeten. Tosca heeft inmiddels een nieuwe relatie met Bo, die ook zijn zoon Eis in huis opneemt en die, hoe wrang, de kamer van Lukas gaat innemen.

Paul woont tijdelijk in een duinhuisje en ontvangt daar zijn dochter. Daar vindt Noortje een gewonde vogel, een kauwtje. Paul neemt het beestje in een doos mee naar haar huis. Noortje mag het verzorgen, tot grote ergernis van Bo en Eis. Vogel Coco herstelt, maar dat zal grote gevolgen hebben. Is er nog hoop voor het gezin?

Naast de beschreven gebeurtenissen, zitten er nog wel een paar andere laagjes in het boek verborgen. Het verliezen van een kind is wel het ergste wat ouders kan overkomen. Hoe verwerk je verlies en hoe zoek je steun. Tosca hoopt die in Bo te vinden. Paul werkt zo hard als hij kan om maar niet te hoeven nadenken. Later heeft hij steun aan Anton, de kroegbaas in het naburige dorp. En Noortje dan? Ze zoekt soms wat steun bij de hond, Jonas, maar zou veel liever haar vader bij zich gehad hebben.

Coco, het kauwtje, is de uiteindelijke ommezwaai. Komt de vogel bij Noortje in de plaats van haar broertje of vader? Ze kan nu verzorgen, iets dat bij Lukas onmogelijk was en pappa ziet ze te weinig. De vogel zorgt ook voor een verbintenis tussen Noortje, Paul en Tosca.

Zuyderwyk vertelt het verhaal vanuit twee perspectieven, dat van Noortje en dat van Paul, beide in de ik-vorm. Noortjes verhaal lijkt misschien wat op een kinderboek, maar is dat beslist niet. De auteur weet de lezer uitstekend mee te nemen in haar denkpatroon. Hoe ervaart een kind van die leeftijd zo’n verlies. Natuurlijk mist ze Lukas, maar in haar hoofd houden ze contact met elkaar. Bo en Eis worden door de auteur opgevoerd als ultieme botterikken: “Eis is een eikel. Hij is niet eens mijn broer, hij is de zoon van Bo.”

Misschien was het interessant geweest iets meer te weten over de periode tussen de dood van Lukas en Pauls vertrekt uit huis. Hoe verliep de relatie tussen hem en Tosca – haar aandeel blijft betrekkelijk vaag in het verhaal – en hoe die tussen de ouders en Noortje. Hoe ging het met haar in die tijd?

Boek noch uitgeversinformatie vertellen of er (auto)biografische elementen verwerkt zijn door de auteur. Zuyderwyk had een smartlapachtig verhaal over zo’n trieste gebeurtenis kunnen schrijven, overlopend van emoties: een tranentrekker. Dat doet ze niet! Het is uitermate knap dat ze zowel inhoudelijk als in stijl een zwaar verlies en de gevolgen ervan met een zekere onderkoeling en eenvoud weergeeft. De emoties moeten maar bij de lezer omhoogkomen, en dat doen ze!

Het is hier gepast om met een citaat van de fameuze Godfried Bomans te eindigen: “Eenvoud is niet het kenmerk van de beginner. Het is de duur bevochten stempel van de meester.”

Kees de Kievid

Comments are closed.