Bloedsinaasappelen als rouwaankoop

Kreupelhout – Esther Kinsky – Vertaling – Josephine Rijnaarts – Uitgeverij Pluim – 287 blz.

In Kreupelhout beschrijft Esther Kinsky in drie delen het rouwproces van een vrouw die haar man – die in het boek wordt aangeduid met M – verloren heeft. De vrouw, die naamloos blijft, trekt in haar eentje door Italië. Een reis die ze eigenlijk met M had zullen maken.
Met ongelooflijk veel oog voor detail schetst de auteur onder andere hoe de winter plaats maakt voor de lente. Minutieuze sfeer- en omgevingsbeschrijvingen worden soms afgelost door een scherp randje rouw. Wanneer ze bijvoorbeeld terugdenkt aan M die zich het hele jaar kon verheugen op de paar weken waarin bloedsinaasappelen te koop waren. Nu schaft ze zich bloedsinaasappelen aan als rouwaankoop.

De hoofdstukken ‘butterfly’ en ‘flying’ zitten dicht op de huid, de angst voor de aankomende dood en/of het veroorzaken van onontkoombaar leed doen pijn.
‘… Ik vind het een vreselijk idee dat ik misschien het witte ziekenhuishemd zal bezoedelen…’
Bij het verlaten van het eerste dorp, waar ze maanden heeft gewoond kruipen haar gedachten als vanzelf onder de huid van de lezer.
‘…Er was niemand wie ik een afscheid verschuldigd was, dat was een opluchting…’
Aan het eind van dit eerste deel lijkt het erop dat de diepste inktzwarte rouw heel misschien een vleugje grijs herbergt.
‘… hoe het aan scherpte en barsheid had ingeboet, hier en daar deinde een bloeiende struik in de velden…’
In deel twee van Kreupelhout staat de complexe relatie met haar vader centraal. Dit deel is veel persoonlijker en geeft een inkijkje in haar jeugd waarin de Italiaanse taal, lapis lazuli, de Etrusken en palingen een prominente rol spelen.

In deel drie verwacht je wellicht meer over M maar, zonder dat dit een gemis wordt, heeft de auteur het daar niet specifiek over. Ze droomt over hem en komt negatieven van hem tegen. Negatieven die ze net zo gedetailleerd en pijnlijk helder beschrijft als haar landschappen, vogels, kerkhoven en dorpjes. Zo scherp dat jij als lezer de negatieven voor je ziet.

Kreupelhout is geen gemakkelijke roman. Er komt bijvoorbeeld geen enkele dialoog in voor. En dat is wennen. Toch moet je er de tijd voor nemen. Je niet laten afleiden. Geduld hebben. Doorlezen. Kreupelhout is die aandacht waard.

Susanne Koster

Comments are closed.