Bundel met indringende gedichten

Je bent er geweest – Arie de Bruin en Len Munnik – Levendig Uitgevers – 56 blz.

Je bent er geweest is geen leuk boek in de zin “van nu gaan we fijn even wat gedichten lezen”. Arie de Bruin schreef vierentwintig gedichten over het geweld waaronder Palestijnse kinderen in de door Israël bezette gebieden lijden. De titel Je bent er geweest geeft je meteen een onaangename kriebel in je buik. Geïnspireerd door het gedachtegoed van een van de grootste kinderpedagogen van de vorige eeuw, Janusz Korczak, kwamen deze gedichten en illustraties van Len Munnik tot stand.

Met de opbrengst van dit boekje ondersteunen ze het YMCA project in Beth Sahour waar kinderen die in militaire detentie hebben gezeten, worden geholpen hun trauma’s te verwerken en opnieuw hun plek in de samenleving te vinden. Het project werd in 2009 opgericht in samenwerking met Save the Children en gefinancierd door de Europese Commissie voor humanitaire hulp en Civiele Bescherming.

Niet alleen volwassen Palestijnen lijden onder de genadeloze terreur van het Israëlische militaire apparaat, maar juist ook kwetsbare kinderen zijn vaak de dupe.
“Ze lieten me op de vloer zitten met mijn handen strak achter mijn rug gebonden. De ondervrager zette een stoel op mijn schenen en ging erop zitten. Hij zei tegen mij: praat, en vertel wat jij en de anderen hebben uitgespookt! Ik moest huilen”, vertelt een veertienjarig kind.

Over de muur die Israël bouwde om Palestijnen buiten te houden, het volgende gedicht:

Terug

Sloop de muur
breek hem af
geef aan een ieder
wat God gaf

keer dan terug
de sleutel in je hand
met gebroken rug
naar het verloren land

Sloop de muur
sla hem tot gruis
keer dan terug
en kom naar huis

verlaat het getto
vlucht uit het kamp
breek uit
die uitzichtloze ramp

keer dan terug
de sleutel in je hand
met rechte rug
naar het beloofde land.

Lees hier het rapport Palestijnse kinderen en militaire detentie.

Koop deze bundel en steun het herstel van getraumatiseerde Palestijnse kinderen, zodat zij na behandeling weer enigszins een normaal leven kunnen leiden.

Pieter Feller

Comments are closed.