Thriller met ethische dilemma’s

29 seconden – T.M. Logan – Vertaling: Marja Borg – Ambo – Anthos – 399 blz.

Het is bij de bespreking van een thriller uitermate belangrijk geen spoilers te gebruiken, de spanning voor de lezer niet te bederven! De uitgever en Tim Logan zelf maken dat er niet gemakkelijker op. De uitgeversinformatie op de achteromslag bevat eigenlijk gegevens die iets van de spanning weghalen. Ook de keuze waarvoor Sarah op de (inleidende) eerste bladzijde van het boek wordt geplaatst, zou beter pas in de chronologie van de plot naar voren kunnen komen.

Sarah Haywood, begin dertiger jaren, is een academicus met tijdelijk contract aan de Queen Anne University in London. Helaas is haar baas, Alan Hawthorne, een figuur die prima als mikpunt van de #metoo-beweging zou kunnen fungeren. Gillian Arnold is door de universiteit ontslagen, omdat ze een klacht tegen hem had ingediend. Als zij Sarah ontmoet zegt zij: “Ben jij zijn nieuwe? (…) Heeft hij al geprobeerd om je in bed te krijgen? Want zo niet, dan gaat dat zeker nog gebeuren. Geloof me.” Schrale troost voor Sarah dat zij niet zijn enige slachtoffer is.

Marie, een collega ziet het allemaal met lede ogen aan en beseft dat Sarah hulp nodig heeft die zij niet kan (of wil?) geven. Marie heeft “Regels” opgesteld voor de omgang met Hawthorne, regels die hij slinks weet te omzeilen. ‘Hulp’ komt er van de mysterieuze Volkov, die bij haar in het krijt is komen te staan. Maar of zij daardoor nu uit de brand is gekomen… Eerder raakt zij van de regen in de drup. Naast dit actuele uitgangspunt kent de plot verrassingen genoeg om de spanning erin te houden. Tijd speelt een grote rol: niet alleen de 29 seconden uit de titel maar ook de 72 uur bedenktijd voor Sarah. De ontknoping komt ondanks je veronderstellingen toch nog als een verrassing.

Het verhaal is chronologisch opgebouwd en heeft maar één perspectief: dat van Sarah. De lezers wordt heel knap binnen gevoerd in haar emotionele wereld. Ze is een intelligente, aantrekkelijke vrouw, maar een grote dosis naïviteit kan haar niet ontzegd worden. Wat er met haar gebeurt, stort haar in een vacuüm, zij weet niet wat te doen; wat is belangrijker, haar baan of… Ze kan niet meer normaal functioneren, want ze praat zichzelf een schuldgevoel aan. De beklemming en de onzekerheden dreigen haar ver boven het hoofd te groeien, totdat…

Ook van Alan Hawthorne kan gezegd worden dat zijn karakter ruim voldoende diepgang bezit, alleen wel in het negatieve. Omdat hij naast zijn functie aan de universiteit ook nog eens een geliefd tv-presentator is, wat de universiteit de nodige fondsen oplevert, denkt hij ongestraft alles te kunnen doen wat hij wil. Maar hij is een onaangenaam mens, een seksueel roofdier, wie enige misogynie ook niet vreemd is. Een figuur die zo maar eens gemodelleerd zou kunnen zijn naar Harvey Weinstein.

Enigszins verbazingwekkend hoe goed Tim Logan, een man dus, zich weet in te leven in een vrouw die al deze ellende ondergaat. Dat betekent ook een minder thrillerachtig begin van het boek, want de lezer moet de tijd krijgen zich met behulp van de auteur volledig in te leven in de emoties van Sarah – en hopelijk niet in die van Alan! Toch komt de vaart er op een gegeven moment aardig in en begin je op het puntje van je stoel te zitten, met de vraag hoe dat nu toch weer zal aflopen. De lezer die op zoek is naar een hard-boiled actiethriller kan dit boek beter aan zich voorbij laten gaan, maar wie niet te beroerd is zich in gevoelens en (ethische) dilemma’s te verdiepen, zal het prima met deze thriller kunnen vinden.

De schrijfstijl van Logan kan getypeerd worden als bondig, soepel en met levensechte dialogen. Het verhaal bestaat uit vier delen in 85 hoofdstukken. De hoofdstukken zijn zo kort, dat ze niet allemaal met een cliffhanger kunnen eindigen, maar ruim voldoende om de vaart erin te houden.

Tot slot een paar adviezen. Lees niet eerst de flaptekst en de eerste bladzijde, maar begin direct bij deel 1, hoofdstuk 1 en laat je verrassen. Heb je het eerste boek van Tim Logan, Leugens, nog niet gelezen, doe het dan toch maar, want ook dat boek is de moeite waard.

Kees de Kievid